Procederen is niet het eerste waar jij aan denkt?
‘Nee, waar ik op focus is het oplossen van het probleem van mijn klant. Wat wil de cliënt? Vaak is het in de kern simpel: iets houden of iets krijgen. Cliënten willen in de regel niet procederen. Dat is nooit het doel. Ik kijk vrij pragmatisch naar de zaken. De klus waar ik voor word ingehuurd maak ik zo plat mogelijk.’
Hoe doe je dat?
‘Door vooral veel dingen weg te laten. Alles wat te maken heeft met eerlijk en oneerlijk bijvoorbeeld, maar ook met aardig en onaardig. Als advocaat focus ik me op de grote lijnen, het ruis laat ik zoveel mogelijk weg. De oplossing begint met: wat wil je het liefst? Waar gaat het echt om? En hoe gaan wij dat zo handig mogelijk regelen?’
Waarin verschilt die aanpak van andere advocaten?
‘Soms zie je dat advocaten te veel mee gaan met hun cliënt en de wederpartij allerlei verwijten maken. Daar schiet je volgens mij niet echt veel mee op. Ik beperk me tot de relevante feiten en zoek de belangrijke puzzelstukjes die ik kan gebruiken voor een succesvolle uitkomst of het best haalbare resultaat. Ik probeer emoties en gevoelens van de zaak te differentiëren en leg uit dat de wederpartij ook echt vindt dat hij gelijk heeft. Het geschil ingewikkelder maken is gemakkelijk. De kunst is om het klein te krijgen. Ik heb inmiddels veel verschillende situaties door een trechter geduwd. Door mijn ervaring kan ik vaak een vrij goede inschatting maken van wat er gaat gebeuren wanneer wij links afslaan of juist rechtsaf en hoe het afloopt bij de rechter. De klant leg ik vooraf het plan uit en dan kiezen we samen voor de best passende strategie. Dat is vaak een mooi proces waarbij een sterke band onstaat. Het doel is om schade en andere ellende zoveel mogelijk buiten de deur te houden. Dat betekent soms duiken of iemand anders een klap laten opvangen. Wat allebei misschien niet zo sympathiek klinkt, maar ik ben er voor één partij en dat is de klant. Ik behartig zijn zakelijke belang. De wederpartij heeft ook een advocaat met een zelfde soort gereedschapskistje. Het is schaken. Uiteindelijk beslist de rechter of alle regels zijn gerespecteerd en of er fair is gespeeld.’
Is er een zaak die je is bijgebleven?
‘Dat was een strijd die gevoerd werd over de bouw van een moskee in Amsterdam. Het was een beladen geschil met een ingewikkelde politieke component. Het ging mijn cliënt om het veiligstellen van een nieuwbouwproject voor tientallen woningen. Onderdeel van dat project was de nieuwe moskee en de grondpositie van de geloofsgemeenschap. Mijn cliënt was niet tegen de moskee, maar zag haar woningen door hun plannen in het gedrang komen. Dit soort zaken liggen natuurlijk gevoelig. Ook omdat het publiek de nuance niet altijd ziet. De media zat er bovenop. Het is uiteindelijk goed afgelopen. De moskee is gebouwd én de huizen zijn gerealiseerd. Een jaar of wat terug kwam ik de bestuurder van de moskeevereniging tegen in de Bijenkorf. Dat was hartstikke leuk en we hebben elkaar ook toen weer de hand geschud.’
Kun jij je werk loslaten als je ’s avonds naar huis gaat?
‘Het eerlijke antwoord is nee. Ik ben altijd bezig met mijn zaken. Ik vind dat ook niet erg, zolang er maar een goede balans blijft bestaan tussen het werk en privé. Ik heb een lieve vrouw en drie kinderen die mij thuis bij de les houden. Met mijn gezin ga ik regelmatig uit eten. Daarnaast zwem ik graag in de Nieuwe Meer achter kantoor. Dan kom ik tot rust. Maar ik geniet óók van mijn prachtige vak. Ik vind het een voorrecht dat mensen mij hun zakelijke geschillen toevertrouwen en met mij de strijd in willen gaan. Dat geeft veel energie.’